Sansasyonel Sıradışılık

    Bir zamanlar yolumuz kesiştiğinde, belki de o ilk buluşma anında hissettiğimiz keşif duygusu hala içimizde yaşıyor. İlk bakışta, gözlerimizin birbirine buluştuğu anın sihirli dokunuşu, birbirimizin hayatlarına kök salacağımızı ve birlikte unutulmaz anılara şahitlik edeceğimizi bize hatırlattı. Acaba o an bilişimizin derinliklerinde, bu büyülü serüvene atılacağımızı hissetmiş miydik? Belki bilmiyorduk, ancak bu cevapsız soru bile içimizdeki merak ateşini körükleyerek, birbirimizi keşfetme arzusunu körükledi. Şimdi düşünüyorum da ilk buluşmamızdaki o heyecan verici gerginlik ve umut dolu bakışlarımızı hatırlıyorum. O zamanlarda düşüncelerimizi ve duygularımızı tam olarak hatırlıyor muyuz? Acaba zamanla bu anların sihri biraz solmamış ve günlük hayatın karmaşasında unutulmuş olabilir mi? Ancak şu an, şu anda, o ilk anı yeniden yaşama fırsatımız olsaydı, neler yapardık? Neler hissederdik? Neler düşünürdük? Elimizden gelenin en iyisini yapmak için nasıl çabalayabilirdik? Gözlerimizi bul

     Bir uçurumun kenarında durduğunuzu ve denizin engin genişliğine baktığınızı hayal edin. Nefes kesen manzarayı izlerken, gözleriniz engebeli manzaranın ortasında uzun ve görkemli duran muhteşem bir çınar ağacına takıldı. Kökleri yeryüzünün derinliklerine uzanıyor, toprağın özüyle iç içe geçerek onu yer kabuğuna bağlıyor. Bu ağaç sıradan bir ağaç değil; güç ve esnekliğin sembolü, doğanın harikalarının gerçek bir düzenlemesi. Çınar ağacının dalları genişçe uzanıyor ve güneşin kavurucu ışınlarından soluklanmak isteyenlere gölge ve barınak sunuyor. Nesiller boyu kuşların koruyucu kucağında teselli bulduğuna ve dallarına zarif bir şekilde indiğine tanık oldu. Canlı serçelerden zarif kırlangıçlara kadar, her kuş ağacın yayılan kollarının ortasında bir ev buldu. Neşeyle cıvıl cıvıl oluyorlar, havada yankılanan, çevreye hayat ve uyum getiren melodik bir senfoni. Rüzgar yaprakların arasından fısıldarken, hafif bir hışırtı sesi görünmez orkestrayı dolduruyor. Denizden gelen tuzlu su uçuruma

Lise son sınıf öğrencisiydim o zamanlar. Aşık olduğum bir Hayat vardı. Onun adı Hayat'tı. Çok güzel günler geçirmiştik birlikteyken onunla.Bol bol gezerdik "O park senin bu park benim" diyerek. Sinemaya giderdik. Bütün günün yorgunluğunu çıkarmak için. Ve her görüşeceğimiz zaman tek bir adresimiz vardı onunla: NCİTY AVM! Ne zaman görüşme kararı alsak NCİTY buluşma noktamız olurdu. Alışveriş yapmasak bile vitrinlere bakıp bakıp gezmek bile onunla iyiydi. Şimdi o AVM yerinde yok. Biliyor musun? geçen gece yanmış. Anılarımızın geçtiği, buluştuğumuz yer artık yok. Ben oraya her gittiğimde seni hatırlardım biliyor musun? Yürüyen merdivenden yukarı çıkışını izlerdim balkondan. Gülüşürdük birbirimize. Çıkardık 3. kata yemek yerdik. Ben terasa çıkardım sigara içmeye, sen her seferinde bana kızardın. Bıraktırmıştın bana sigarayı hatırlıyor musun? Senin için sigara içmemiştim 2 ay. O terasa çıkmamı engelliyordun. Halbuki sigara bahaneydi, ben o körfezin manzarasına bakmayı seviyo