Nasıl olsa "O" cepte
Öylesine bakmıştım aslında. Hiç bir kötü niyetim yoktu. Kötü bir şey göreceğimin farkında değildim. Gayet rahattım. Sadece biraz uykum kaçmıştı. Herkes gibi vakit geçiyordum bende. Arkadaşlarıyla olan konuşmalarını fark ettim, merak ettim sonra. Açtım okudum. Sanki sevdiğim değildi o konuşan. Ben başka birini tanımışım, sevmişim... Gülüşmeler, eğlenmeler ona ait değildi sanki. Cepte olan biri varmış. BEN! başkaları da girip çıkabilirmiş ben varken onun hayatına. Bu normalmiş onun için. Bunları okuyunca kendimden geçtim. Titredim. Gözümden yaş geldi. Kalbim ilk defa böyle çarpı ona karşı, nefret doluydu. Sevgimden eser yoktu. Kendi kendime bağırdım çağırdım. gecenin bir yarısı olduğu için uyumaya çalıştım. Ama başaramadım. Bunu ona anlatmalıydım. Yoksa içimdekiyle kendi kendimi yiyip bitirebilirdim. O derece güçlü bir duygu kazandırdı bana okuduklarım. Neyse aramaya cesaret bulduktan sonra aradım. Daha uyumamıştı. "Uykunu kaçıracak bir şey söyleyeceğim" dedim. "Hay ha