Sansasyonel Sıradışılık

Türkiye'nin Eurovision tarihi oldukça zengin ve renkli bir geçmişe sahip. İlk kez 1975 yılında yarışmaya katılan Türkiye, 1975'ten 2012'ye kadar kesintisiz olarak yarışmada yer aldı. Türkiye'nin Eurovision'daki başarısı 2000'li yıllarda özellikle dikkat çekici oldu. 2003 yılında Sertab Erener'in "Everyway That I Can" şarkısıyla birinciliği kazanması, Türkiye'ye ilk Eurovision zaferini getirdi. Ardından, 2004 yılında Athena'nın "For Real" şarkısıyla dördüncülüğü ve 2007'de Kenan Doğulu'nun "Shake It Up Şekerim" şarkısıyla dördüncülüğü gibi başarılar geldi. Ancak, Türkiye'nin Eurovision macerası 2012 yılında bir süreliğine sonlandı. TRT, mali nedenlerle ve yarışmanın kural değişiklikleriyle memnun olmaması nedeniyle Türkiye'nin 2013 ve sonrasındaki yarışmalara katılmama kararı aldı. Bu karar, Türkiye'nin Eurovision sahnesindeki yerini belirsiz kıldı ve hayranlar arasında üzüntüye neden oldu. Anc

    Bir zamanlar yolumuz kesiştiğinde, belki de o ilk buluşma anında hissettiğimiz keşif duygusu hala içimizde yaşıyor. İlk bakışta, gözlerimizin birbirine buluştuğu anın sihirli dokunuşu, birbirimizin hayatlarına kök salacağımızı ve birlikte unutulmaz anılara şahitlik edeceğimizi bize hatırlattı. Acaba o an bilişimizin derinliklerinde, bu büyülü serüvene atılacağımızı hissetmiş miydik? Belki bilmiyorduk, ancak bu cevapsız soru bile içimizdeki merak ateşini körükleyerek, birbirimizi keşfetme arzusunu körükledi. Şimdi düşünüyorum da ilk buluşmamızdaki o heyecan verici gerginlik ve umut dolu bakışlarımızı hatırlıyorum. O zamanlarda düşüncelerimizi ve duygularımızı tam olarak hatırlıyor muyuz? Acaba zamanla bu anların sihri biraz solmamış ve günlük hayatın karmaşasında unutulmuş olabilir mi? Ancak şu an, şu anda, o ilk anı yeniden yaşama fırsatımız olsaydı, neler yapardık? Neler hissederdik? Neler düşünürdük? Elimizden gelenin en iyisini yapmak için nasıl çabalayabilirdik? Gözlerimizi bul

Uykularımda sayıkladığım doğrudur Sadece homurdanıyorum Rüyalarımda savaşıyorum seninle Anca rüyalarda görebileceğim şeyler zaten Gerçek hayatta asla yapamayacağımız şeyler Kavuştuğumuzu görüyorum Birbirimize sımsıkı sarıldığımızı Senin engellerini aşıp  Bana doğru koştuğunu görüyorum Aynı evde yaşadığımızı görüyorum Evlenmişiz bile Yemek yapıyorsun mutfakta Ben tembellik peşindeyim Tatile gittiğimizi görüyorum Aynı odayı paylaştığımızı Denize girmeyi sevmediğini Yatıp güneşlendiğini Kavga ettiğimizi görüyorum Aynı evin içinde iki yabancı gibi Ama ben dargınlığı sevmem Sırnaşıyorum hemen sana Yaşlandığımızı görüyorum Sen bir koltukta Ben bir koltukta Kitaplar elimizde Sen okumayı gençken de severdin Bense seni izlemeyi Hiç birini anlatmadım sana Yaşayamayacağım seninle bunları Hepsi güzel bir hayal Uğurlar olsun geleceğimin rüyaları Uğurlar olsun... Egemen ENGİN

Belkide ilk defa aynaya bu denli içten baktım. Gördüğüm şeyse gerçekten hiç hoşuma gitmemişti. Neden mi? Koskoca bir boşluk gördüm. Çevresinde ki herkese yalan söyleyen, beleşten yaşayan bir adam... Hani derler ya "Elindekinin değerini kaybettiğin zaman anlarsın!" diye. Neden kaybetmeyi bekliyoruz ki biz? Yada ben? Elimde harika fırsatlar var. Çevremdeki herkes bunu biliyor zaten. Yeterli fiziksel ve ruhi donanıma sahibim bence. Daha neyi bekliyorum. Hiç bir şey çabalamadan, bir parmak şıklatmakla her şeyin ayağıma geleceğini mi sanıyorum acaba? Gelecekteki beni gördüm bugün aynada. Aynı bu durumda devam eden Egemen'in sonunu gördüm sanırım. Ve çok korktum. Yalana boğulmaya devam eden bir hayat. Çevresindeki arkadaşları halbuki onu ne kadar mutlu bir insan olarak bilirdi. Kim bilir beni nasıl tanımlardınız? Hayatımda yalan söylemediğim hiç kimse yok. Herkese rengi ne olursa olsun bir yalan söylemişimdir. Söyledim. Ama kime nasıl yalanlar söylediğimi artık ben bile h