Sansasyonel Sıradışılık

Bazen bir insanın kalbine dokunmak, onunla sevişmekten çok daha derin bir bağ kurar. En azından ben böyle hissediyorum. Çünkü dışarıda, vücudunu paylaşabileceğin birçok insanla karşılaşabilirsin. Ama kalbine dokunabileceğin, o kalbin ritmini hissedebileceğin biri öyle kolay kolay karşına çıkmaz. Peki ya biz ne arıyoruz insanlarda? Yakışıklılık mı, güzellik mi, zekâ mı? Bence hepsinden önce bir denklik arıyoruz. "Davul bile dengi dengine" diye boşuna dememiş atalarımız. Bu denklik sadece sosyal ya da ekonomik değil; zihinsel, duygusal ve kültürel bir denklikten bahsediyorum. Birlikte gülebilmek, aynı şeylere sinirlenebilmek, benzer hayalleri kurabilmek... İşte bu denklik. Kalbe dokunmak istiyorsan önce bu denginle tanışmalısın. Çünkü kalpten yapılan her şey mükemmeldir. Kalpten gelen bir dokunuş, bir bakış, bir cümle... Hiçbir fiziksel temasın yaratamayacağı duygular uyandırır insanda. Kalbine dokunmak istediğin insanı seçerken dikkatli ol. Seçtiğin kişinin seninle aynı dün...

Yalnızlık, çoğumuzun zaman zaman hissettiği bir duygu. Ancak bazılarımız için bu duygu, geçici bir ruh halinden çok daha fazlası olabilir. 35 yaşına gelmiş ve hayatına uygun birini bulamamış olman seni endişelendiriyor, belki de yoruyor. Hissettiğin bu döngü - birine bağlanmaya çalışmak, ama sonunda uyuşmazlık hissedip yoluna devam etmek - oldukça tanıdık. Peki, bu gerçekten bir sorun mu, yoksa kendini daha iyi tanımaya çalıştığın bir sürecin parçası mı? Öncelikle, yalnızlık kötü bir şey değil. İnsan doğası gereği birilerine yakın olmayı arzulasa da, hayatımızın her döneminde mutlaka bir eşe ya da romantik bir ilişkiye sahip olmamız gerektiği düşüncesi bize dayatılmış bir beklenti olabilir. Oysa yalnız olmak, bazen bir boşluk değil; bir alan yaratmaktır. Kendi sınırlarını, değerlerini, isteklerini ve kim olduğunu gerçekten anlaman için bir fırsattır. Ancak yalnız kalmak istemiyor ve bir ilişkiye ihtiyaç duyuyorsan, bu konuda düşünmen gereken bazı şeyler var. Öncelikle, bir ilişkiye gir...