Bir Takım AŞK!

Bu aşk dediğim olguyu hayatımıza sokan şey nedir?

Neden insanlar aşık olmak ister?

Birine bağlanmak niye?

İlk görüşte aşk nedir? Gerçekten ilk görüşte aşık olunabilir mi?

Ne kadar ilginç bir duygudur bu aşk. Uzaklardan geldim sırf senin için. Bir günde mest ettin beni. Kalbimin kapılarını açtım sana. Tahtın hazır içeride. Pamuk yastıklarla döşettim rahat edebilesin diye. Ama sen ne yaptın? Gerçi haklısın daha seni tanımıyordum. Bir anda aşık oldum sana. Anlatamazdım kimselere aşık olduğumu. Nedenini bilmiyorum. Seni sevdiğimi bilmemeliydi kimse. İçimde yaşamalıydım bütün duygularımı. Günler geçtikçe tanımaya başladım seni. Sana bile söylememiştim sana aşık olduğumu. Zamanla tanıdım seni, acı çekmeye başladım. Keşke her şey ilk günkü gibi olsa; mutlu, masum, sıcak... Günler geçtikçe gerçek yüzünü görmeye başladım. Çapkının önde gideniymişsin. Kiminle yattığı belli olmayan tiplerden. Beni elde edemedin, edemeyeceksin. Çünkü hevesinin kaçmasını istemiyorum. Sen benimsin şu anda. Ne kadar aklın dışarda olsa da... Gün gelecek sana olan aşkım azalacak ve bitecek. Buna eminim! Ama o zaman lütfen arkadaşım olarak kal. Gözümde küçülme...


Bir başka aşk... Aldatılmanın üzerine yeni aldatmalar... İşte bu kadar salaktım ben. Hani derler ya "her zaman bir taraf daha fazla sever" diye. Evet, ben artık bu lafa inanıyorum ve artık hiç bir zaman fazla seven taraf ben olmayacağım. Fazla seven taraf her zaman acı çeker. Her zaman artar o acı. Hırsını alana kadar bu böyle devam eder. Başkalarından duyarsın onu. Hiç beklemediğin insanlarla tanışmıştır. Belkide onların olmuştur. Onlarla tesadüf eseri karşılaşmıştım, bir arkadaş ortamında. Eski sevgilimi tanıdıklarını bilmiyordum. Tesadüf eseri o konu açıldı. Bende anlattım, adını söyledim... Adını söylememle birlikte olan oldu zaten. Daha yeni tanımaya başladım kişiler, benim eski sevgilimle daha üç gün önce görüşmüşler gezmişler tozmuşlar. Bilmiyorlardı onlar hiç bir şeyi aslında. Ben çok kötü oldum o anda. Ağlayacaktım resmen. Ama olan olmuştu. Ağlamamın bir anlamı yoktu. Çünkü ben ondan ayrılalı tam sekiz ay geçmişti. Dokuzuncu aya girmek üzereydik az kalmıştı. Hemen hemen üzerinden bir sene geçmesine rağmen ben onu hala unutamamıştım. Çünkü ben ondan henüz intikamımı almamıştım. Çok uzun sürmedi ama bu intikam olayı. Aklıma başıma getirdi arkadaşlar sağolsunlar. Önceden neredelerdi ki? Bunca zaman boşa mı üzülmüştüm ben.


Uzaktasın. Hemde çok uzaktasın. İmkansızlardan bizimkisi. Görüşeceğiz ama her zaman değil. Ben sevgilimi yanımda isterim! Ağladığımda yanımda olsun, güldüğümde yanımda olsun. Her anımı onunla paylaşmak isterim. Farklı kültürlerde büyüdük. Aynı esprilere gülmüyoruz belkide ama biz aşıktık onunla birbirimize... Yada ben öyle sanıyorum. Benim için geleceğini düşündükçe içim bir tuhaf oluyor. Acaba gerçekten benim için mi? Beni gerçekten seviyor mu? Uzaktan hemde çok uzaktan yürütülmesi gereken bir aşk. Çok acı çekeceğim baştan belli. Seven insan katlanır derler ama ben bunun için söz veremem. Gidipte dönmemek var... Çok boşluklu bir aşk...


Ve her zaman çok boşlukludur aşk, dolduramazsın.