Saçma
Bir dokunuştu belki insanları birbirine bağlayan. Belki bir ses, bir söz... Konuştukça mı çoğalır insan ? Sustukça mı büyür? Gezerek mi fark eder çevresinde olup biteni? Duydukça mı anlar ? Okudukça mı aklında yer eder? Sevdikçe mi mutlu olur? Yoksa sevilirken mi daha mutludur? Aşık olunca mı tadar zevki? Bildikçe mi anlaşılır olur? Anlattıkça mı bilmiş olur? Ya yemek yerken ağzını şapırdatırsa? Saçma olur Soğursun belki Belki daha çok bağlar bu seni ona Seversin onun bu saf hallerini Belki saf olduğunu düşünürsün Belkide zannettiğin kadar saf değildir Ayılığından yapıyordur bütün olanları Sana dokunması bile yalandır belki Sevdiğini söylemesi Sadece seni üzmemek içindir Anlasana bir tek sen kalsan Anca gönlüme o zaman taht kurarsın Nereden nereye geldi? Bütün düşünceler değişti