AYRILMAYI HAK ETMEDİK
Ayrılmayı hak etmiyorduk, özellikle de böyle harika bir aşkımız varken. Aramıza girebilecek hiçbir şey yokmuş gibi görünüyordu, ama yine de, işte buradayız, görünürde hiçbir sebep olmadan ayrılıyoruz. Sahip olduğumuz şeyi aniden sona erdirmenin bir anlamı yok, haksız ve adaletsiz hissediyoruz. Bunu hak etmedik. Merak ediyorum, bize ne oldu? Nefret, bir zamanlar canlı ve sevgi dolu ilişkimize nasıl girdi? Paylaştığımız sevginin bu kadar yıkıcı bir şeye dönüşebileceğini düşünmek beni bitiriyor. Sadece birbirimize değil, birlikte yarattığımız anılara da ihanet gibi geliyor. Birlikte geçirdiğimiz o yıllara dönüp baktığımda, kendime yardım edemiyorum, bir üzüntü sancısı hissediyorum. O kahkaha dolu anlar, paylaşılan hayaller ve koşulsuz destek çok değerliydi. Bizi kim olduğumuza, bir çift ve birey olarak şekillendik. Ve şimdi, zaman içinde sonsuza dek kaybolmuş uzak anılar gibi olduk. Keşke neyin yanlış gittiğini, neyin bu kadar büyük ölçüde değiştiğini anlayabilseydim. Yaptığımız