Sansasyonel Sıradışılık

     Yaşamak için var olmanın anlamı ve amacı hakkında daha fazla düşünmeye ihtiyacım var. Hayatın gizemli yollarında ilerlerken, manevi yolculuğumda bana yol göstermede konusunda yardım edebilir misiniz?       Kendimi yalnız hissettiğim bu dönemde, etrafıma yayılan derin mavi suların sakinliği ve büyüleyici güzelliği ile kendimi kucaklıyorum. Bu manzarada yüzen her bir dalga, iç huzura ulaşmamı sağlıyor ve içsel keşiflerimi derinleştirmeme olanak tanıyor. Okyanusun bu sonsuzluğunda dolaşırken, hayatımın anlamını arıyorum. Her yer sessiz ve huzurlu, ancak içimde bir çaresizlik ve yalnızlık hissi var. Her nefes aldığımda, göğsümde bir sıkışma hissediyorum. Yüzeye çıkıp oksijenle dolmak istiyorum, ama gücüm tükenmiş gibi hissediyorum. Umudumu kaybetmemek için içimdeki ateşle birlikte nefes alabilmek adına mücadele edeceğim. Bu yolculuk, karanlık ve görünmez bir okyanusun içinde devam ediyor. Yaşadığım engeller ve zorluklar, bu okyanusta bilinmezliklerle dolu bir macera oluşturuyor. Ancak

     Yakamoz, o karanlık, sakin gecede sahilde yürürken, üzerinde bir huzur duygusunun dans ettiğini hissetti. Çöken dalgaların sesi, doğanın melodilerinin bir senfonisini yarattı ve serin esinti cildini nazikçe öptü. Attığı her adımda, kum ayaklarının altında yumuşak ve sıcak hissettiriyordu ve onu bilinmeyen bir hedefe doğru yönlendiriyordu.      Uzakta, Yakamoz denizden çıkan titreşen bir ışık fark etti. Merak onun içinde kıvılcımlandı ve onu daha da yakınlaşmaya zorladı. Kıyı şeridine yaklaşırken, büyüleyici parıltının daha da güçlendiğini, dünyevi aydınlatmanın sınırlarını aştığını gördü. Sanki denizin kendisi ona sesleniyor, onu başka bir dünyanın parçası olmaya davet ediyordu. Yakamoz buzlu sulara adım attığında, vücudunda bir enerji dalgası yükseldi. Şimdi su altında kalmıştı ama açıklanamaz bir hafiflik hissetti, sanki yerçekimi anlık olarak her şeyi serbest bırakmış gibiydi. Çevre, hiç görmediği veya hayal etmediği yaratıklarla dolu, ışıldayan bir güzellik âlemine dönüştü. Dü

    Birkaç gündür aşırı sıcak ve nefes bile aldırmayan hava bugün yerini bir anda yağmura bıraktı. Bugünde fazlasıyla nemli ve bunaltıcıydı aslında. Hiç hafiflemedi havanın buhranlığı. Birkaç zamandır aklıma bir soru gelip gidiyordu. Aslında uzun zamandır aklımda olan bir soru ama o soruyu düşünmemek için başka şeyler ile ilgileniyordum, başka şeylere konsantrasyon oluyordum. Başarıyordum da aslında. Ta ki bugüne kadar…      Sabah çok güzel bir enerjiyle uyandım, alarm çaldığı gibi gözümdeki uyku kaçtı ve hemen ayaklandım. İçimde çalan şarkılara dur diyemiyorum. Demekte istemiyordum. Çünkü ben hangi ruh halinde olursam olayım enerjisi yüksek şarkılar dinlemeyi seviyorum. Ruhumu toparladığını düşünüyorum. Şarkılar söyleye söyleye dans ede ede duşumu aldım. İçimdeki bu yüksek enerjinin nereden geldiğini de asla sorgulamadım çünkü ara ara bana böyle şeyler olur. Duştan çıktım, üstümü başlımı giyindim. Çıktım evden, bindim otobüse. Ne olduysa zaten otobüse binince oldu. Instagramda bir ree