Sansasyonel Sıradışılık

    Uyandığım an, hızla serbest kalan benliğim, gözlerimi yavaşça açtığımda tümden aydınlandı. İçime düşen bir his, sanki o an sımsıkı bir şekilde ruhumu sararak beni derinden etkiledi. Hissettiklerimin gerçek olduğunu düşündüm. Gözlerime ışığın şiddeti çarptığında, anladım ki sadece bir anlığına senin yanımda olduğunu hissetmişim. İçten içe hissettiğim bu anlık yanılsama beni biraz sarsa da seni özlemediğimi fark ettim. Uzun bir süredir aklıma bile gelmiyorsun ancak bilinç altımda hala izlerin var. Bu düşünceleri ardımda bırakıp günlük hayatıma devam etmeliyim. Sabah uyanıp gözlerimi açarken yaşadığım bu deli saçması hisleri unutmalıyım, gereğinden fazla kafama takmamalıyım. Benim için seninle olan ilişkimiz ve sen, artık geçmişte kalmış şeyler. Seni sevmiyorum, fakat anılarını tamamen silmem mümkün değil. Ancak yeni anılar edinerek bu eski hatıraları zamanla geride bırakabilirim. Kendime yeni hayaller, yeni hedefler ve yeni anılar yaratma şansı veriyorum. Önümde, hayatımda harika bir

Yeni anlamaya başladım seni Aşktan hiç eser yokmuş içinde Sevgi bir bahaneymiş birlikteliğimize İlgin hiç geçmemiş meraktan öteye Yeni anlamaya başladım seni İçinde bastırdığın kişiliği gördüm Ortaya çıkardığında çabucak örttün Tam anlamıyla oldun kördüğüm Yeni anlamaya başladım seni Sen bile korktun senden Medet umdun elalemden İstemedin yardımı benden Yeni anlamaya başladım seni Merakını azda olsa giderdin Beni benden çaldın gittin Kalbimi paramparça ettin Yeni anlamaya başladım seni Benle açtın hayata gözlerini Ben unuturum seni ve senin gibileri Ama sen asla unutamayacaksın beni

Üzerinden kaç yıl geçmesine rağmen unutamamışsın arkadaşım. Bu kadar çok üzülmene dayanamıyorum. Değer verdiğim birisin. Benim için önemlisin. Ne desem boş şu an sanki sana. Çünkü hala ona aşıksın sen. Bunu daha önce sana söylemiştim ben. Ama sen beni hep susturmuştun. Hatırlasana tanıştığımız ilk gece de ondan bahsetmiştin bana. Ben seni dinlemekten keyif almıştım. Sanki alkollü gibiydik. Sen anlattın eski sevgilini, ben anlattım eski sevgilimi... Arkalarından atıp tutmuştuk. Sen sevmediğini söylemiştin, bitmişti herşey senin için. Bense küllerinden doğurmaya çalışıyordum aşkımı. Gel gör ki ikimizde başaramamıştık... Sen içinde ki aşkı yok edememiştin. Bense esen rüzgarla birlikte uçurmuştum külleri. Ne oluyor da aklına geliyor tekrar tekrar o? Sana onu hatırlatan şey ne? Yapmamalısın böyle, üzme kendini daha fazla. Senin dostun olarak bende seninle birlikte üzülüyorum burda. O acıyı çektin zamanında. Sende ki nasıl bir kalp, bu acının tazeliğini hala koruyor! Çok üzülüyorum canım k

Geçmişimizde yaşadığımız hiç bir şeyi unutmadığımızı düşünsenize! Bütün mutlu olduğunuz zamanlar, dakika dakika aklınızda. Tabi mutsuz olduğunuz anlarda... Duygu karmaşası. İyi ki insanlar unutabiliyor. Eğer unutamıyor olsaydık neler olurdu kim bilir? Daha şimdi ölmüş gibi hissederek 15 yıl önce kaybettiğimiz annemiz için yine bir anda hüngür hüngür ağlayabilirdik. Ne dindirirdi acımızı? Kimsenin attığı kazığı unutmazdık. Bu sayede belkide affetmek diye bir şey olmazdı. Ezberleme diye bir şey olmazdı. Çünkü herşeyi zaten aklımızda tutuyor olurduk. Zeki ve aptal diye zeka farklılıkları da ortaya çıkmazdı böylelikle. Çünkü her şeyi hatırlıyoruz. Aklımızdan hiç bir şey silinmiyor. Düşünebiliyor musun? Düşünemiyorum. Öyleyse; iyi ki unutuyoruz.  Çünkü ancak unutarak duygularımıza hükmedebiliyoruz.