Sansasyonel Sıradışılık

  Daha dün, bana olan sevginle yanıp tutuştuğunu söylerken, beklenmedik bir şekilde hayatına başka bir adam girdi ve ona olan aşkın nedeniyle beni terk ettin. Bu gerçekten kalbimi kıran ve beni çok öfkelendiren bir durum oldu. Ancak, zihnimi meşgul eden başka bir düşünce var: Belki de sen benimle gerçekten mutlu değildin! Mümkün olan en büyük acı, umarım seni bekliyordur. Evet, kötü birisi olmamak için uğraşmalıyım ama duygularımla başa çıkmam zor olacak. Her neyse, bu arada onunla mutlu olduğunuz ve gülümsediğiniz fotoğraflarınıza denk geliyorum. İşte o anlarda çok daha fazla kahroluyorum. Bir şeyi fark ettim: Sana nasıl bu kadar fazla değer verdim? Ne kadar da kerizmişim!  İçimi keder ve pişmanlık dolu bir hüzün kaplıyor. Kendime, bir yanılgının pençesine düştüğümü bir kez daha fark ettirdin. Bu acı dolu anlarda algılarım, geçmişte seni ne kadar önemsediğimi tüm çıplaklığıyla gözler önüne seriyor. Ne kadar saf ve salakmışım ve ne kadar da aldatılmış! Nasıl da gerçeği göz ardı etmişim

Bir adam anlatıyor.. Karımı 1998'in sonbaharında kaybettim.Yedi senelik evliliğimizin iki senesini kanser tedavisi için hastanelerde geçirmiştik. Karım , her evlilik yıldönümümüzde ikimizin fotoğrafını çerçeveler, "Bunlar bizim hayatımızın gölgeleri" derdi.. Öldüğünde,yedi tane resmimiz vardı. 97'in bir gecesinde, onu aldattım.Oysa ona sürekli onu ne kadar çok sevdiğimi ve sonsuza kadar sadık kalacağımı söylerdim. Ölmeden iki hafta önce yine aynı şeyi tekrarladım. Tuhaf bir gülümsemeyle baktı bana ve sadece "Biliyorum" dedi. İzmir'e kar yağdığı gün, yani bir ay önce, evdeydim.Fotoğraflarımıza bakıyordum yine.. Her çerçevenin altında bir harf olduğunu ilk kez o gün farkettim.A.R.K.A.S.I.N. Gerisi için yılları yetmemişti.Ama sanırım "Arkasına bak"yazmaya filan niyetlenmişti. Hemen çerçevelerin arkasına baktım.Hiçbir şey yoktu.Sonra bir şey dürttü beni, hepsini teker teker söktüm. İnanabiliyor musunuz, herbirinin arkasından bir mektup ç