Sansasyonel Sıradışılık

Bazen nereden başlamam gerektiğini bilemiyorum, ama içimde ona karşı büyük bir öfke var. Üstelik o bunun asla farkında değil. Farkında olamayacak kadar kör ya da umursamaz belki de. Kasabaya döndüğümde her şeyin değiştiğini fark ettim. Artık çocukluk ve gençlik yıllarımızdaki gibi birbirimizle vakit geçirmekten zevk almıyorduk. Çünkü ikimiz de değişmiştik. Eskiden tanıdığım kişi artık yoktu, yerini tamamen farklı biri almıştı. Ben elimden geldiğince ona ayak uydurmaya çalıştım, ama onun seçtiği yol bana uygun bir hayat tarzı değildi. Verdiği kararlar, sanki düşünmeden alınmış gibi, sanki mantıktan tamamen uzak, hesapsız kitapsız hareketlerin sonucuydu. Onu anlamaya çalıştım, neden bu yolu seçtiğini çözmeye uğraştım. Ama çarpıcı bir sebep bulamıyordum. Hayatında onu bu noktaya sürükleyecek büyük bir olay yaşamamıştı. Yine de kendini bambaşka bir dünyaya hapsetmişti ve ben bunu anlamlandıramıyordum. Ona karşı içimde büyüyen öfkeyi hep sakladım. Belki zamanla unutacağımı düşündüm, ama n...

 Kendimi kalabalık kafeteryada otururken, yakın bir arkadaşımla canlı bir sohbete dalmış buldum. Taze demlenmiş kahvenin aroması havayı doldurur, sıcaklık ve rahatlık hissi yaratır. Ama aniden, kalabalıktan tanıdık bir yüz ortaya çıktı. Bu benim eski kız arkadaşım, sayısız anı ve deneyim paylaştığım kişi. Kafeteryanın arkasındaki masamıza yaklaştıklarında, karışık duygular dalgası üzerimi yıkıyor. Bir zamanlar paylaştığımız duyguların coşkusunu, ilişkimizin iniş çıkışlarını hatırlıyorum. Onun saf görüntüsü içimde bir üzüntü duygusu uyandırıyor, çünkü onu derinden özledim. Birlikte geçirdiğimiz zamanın nostaljisi kalbimi özlem ve pişmanlık duygusuyla dolduruyor.       Çelişkili duygular ağına yakalanmışken, bakışlarımın istemeden ona doğru döndüğü bir an geliyor. Gözlerimiz buluşuyor ve o bölünmüş saniyede, aklımdan bir düşünce ve soru kasırgası geçiyor. Hala bana karşı hisler besliyor mu? Ayrılığımız bir hata mıydı? Karşılaştığımız sorunlara aşırı tepki gösterdi...

Pişmanım Keşke yapmasaydım Demekle olmuyor Zaman geçmiş oluyor Keşkelerin bir anlamı kalmıyor Pişmanlık içinde büyüyor Susuyorsun Anlatmıyorsun Daha fazla "keşke" diyorsun Daha çok pişman oluyorsun Güneş doğmasın artık diyorsun Gün geceye kavuşmasın Çünkü her güneşin doğuşuyla Büyüyor pişmanlığın Bununla yaşamayı öğrenmelisin Bir şeye başladıysan devam etmelisin Olmamış gibi davranamazsın Ne olursa olsun  Yaşamalısın Başa çıkmayı öğrenmelisin Zora göğüs germelisin Egemengin