Hayattan Bir Parça
.. Aradı. Hiç bir şey olmamış gibi buluştuk. Sanki canımı yakmamış, sanki silüeti hiç dövmemiş gibi gözlerimi, sanki kulaklarımı hiç aşındırmamış gibi sözleri.. buluştuk işte..Daha önce yüzlerce kez beraber gittiğimiz bara gitmiş, gene aynı masaya oturmuştuk işte. İki bira söyledi. Sessizce içtik.
Birileri bizim yerimize konuşuyor,gülüyordu. Biz değildik.
Geçmişimiz dolanıyordu masanın etrafında.Geçmişimizi izliyorduk,onlardı el ele tutuşan.
Onlardı fıstık kavgası yapan,onlardı birbirine gülen..Havada uçuşan ölü sevgiyi görebiliyordum.Onlardı buna sahip olan.Biz değildik..Artık değildik..
Biralarımız yarılanmıştı,o hep hızlı içerdi zaten.Yavaş içen bendim.Ölü ilişkimizi yavaş yaşayan da bendim zaten.Bana hızlı içmemi söylerdi.Öğrenmiştim.İlişkiyi hızlı tüketen de bendim ama.Kendi öğretisi yüzünden olmuştu tüm bunlar.Gözümün önünden,ayrılığımız sonrası tuttuğu eller geçiyordu,arkadaşlarımın elleri..
Tutamadığı sözleri tutuyordum omuzlarından. Bana bağırışlarını hatırladım, gözlerimi acıtan bakışlarını.. komik, yalnızca önüne bakabiliyordu şimdi..
Konuşmaya başladı sonra,havadan sudan işte. Sevgilisinden bahsetti. Müzikten konuştuk, biraz edebiyat, güncel konular.. Ben susuyordum. Konuşursam içimdeki ölünün dirileceğinden korkuyordum..
Biralarımız bitti.
Bana,
" Sen nasılsın, neler yapıyorsun? " dedi.
Gülümsedim.. Neler yapmamıştım ki her şeyi düzeltmek için.. Hiç bir şey eskisi gibi değildi ki..
" Zamanımın çoğunu senden nefret ederek geçiriyorum.. " dedim.
Zaman dondu sonra. Boş bira bardakları dondu, insanların gülüşmeleri dondu, geçmişimiz ağlamaya başladı parçalanarak,müzik sustu,onunsa yüz ifadesi silindi..dondu..
" Neden geldin öyleyse buraya? Neden telefonuma cevap verdin? " dedi.
Haklıydı,ne diyebilirdim ki.Diyebileceğim tüm sözleri,anlatabileceğim tüm hikayeleri unuttum. Bugün dürüst olacaktım çünkü. Onun beceremeyeceği tek şeyi yapacaktım..
Gene gülümsedim.Takındığım yeni maskenin en önemli özelliğiydi gülümsemek. - Hiç bir şey olmamış gibi davran - hissetme ve yalnızca gülümse -
" Her katil cinayet mahaline geri dönmek ister, yalnızca maktülünü gör istedim.. O kadar.. "
Sonra. Sonrası aynı işte.. Uyandım rüyamdan. Tamamlayamadığım rüyamdan. Biraz ağladım,sonra geçti. Taktım maskemi,gülümsedim ve çocukluğumun çimlerine koştum..
Birileri bizim yerimize konuşuyor,gülüyordu. Biz değildik.
Geçmişimiz dolanıyordu masanın etrafında.Geçmişimizi izliyorduk,onlardı el ele tutuşan.
Onlardı fıstık kavgası yapan,onlardı birbirine gülen..Havada uçuşan ölü sevgiyi görebiliyordum.Onlardı buna sahip olan.Biz değildik..Artık değildik..
Biralarımız yarılanmıştı,o hep hızlı içerdi zaten.Yavaş içen bendim.Ölü ilişkimizi yavaş yaşayan da bendim zaten.Bana hızlı içmemi söylerdi.Öğrenmiştim.İlişkiyi hızlı tüketen de bendim ama.Kendi öğretisi yüzünden olmuştu tüm bunlar.Gözümün önünden,ayrılığımız sonrası tuttuğu eller geçiyordu,arkadaşlarımın elleri..
Tutamadığı sözleri tutuyordum omuzlarından. Bana bağırışlarını hatırladım, gözlerimi acıtan bakışlarını.. komik, yalnızca önüne bakabiliyordu şimdi..
Konuşmaya başladı sonra,havadan sudan işte. Sevgilisinden bahsetti. Müzikten konuştuk, biraz edebiyat, güncel konular.. Ben susuyordum. Konuşursam içimdeki ölünün dirileceğinden korkuyordum..
Biralarımız bitti.
Bana,
" Sen nasılsın, neler yapıyorsun? " dedi.
Gülümsedim.. Neler yapmamıştım ki her şeyi düzeltmek için.. Hiç bir şey eskisi gibi değildi ki..
" Zamanımın çoğunu senden nefret ederek geçiriyorum.. " dedim.
Zaman dondu sonra. Boş bira bardakları dondu, insanların gülüşmeleri dondu, geçmişimiz ağlamaya başladı parçalanarak,müzik sustu,onunsa yüz ifadesi silindi..dondu..
" Neden geldin öyleyse buraya? Neden telefonuma cevap verdin? " dedi.
Haklıydı,ne diyebilirdim ki.Diyebileceğim tüm sözleri,anlatabileceğim tüm hikayeleri unuttum. Bugün dürüst olacaktım çünkü. Onun beceremeyeceği tek şeyi yapacaktım..
Gene gülümsedim.Takındığım yeni maskenin en önemli özelliğiydi gülümsemek. - Hiç bir şey olmamış gibi davran - hissetme ve yalnızca gülümse -
" Her katil cinayet mahaline geri dönmek ister, yalnızca maktülünü gör istedim.. O kadar.. "
Sonra. Sonrası aynı işte.. Uyandım rüyamdan. Tamamlayamadığım rüyamdan. Biraz ağladım,sonra geçti. Taktım maskemi,gülümsedim ve çocukluğumun çimlerine koştum..
Yorumlar
Yorum Gönder