Mutluluk!

Mutlu olabilmek için belkide elimizden geleni yaptık
Mutluluktu kovalamamızı isteyen kendisini
Biz abarttık seninle bu işi
Mutluluğu pes edene kadar kovaladık
Yakaladık ve dövdük...
Biz çok fazla ileri gitmiştik
Artık mutluyuz biz demiştik
Birbirimizin yanındaydık ne de olsa...
Bir süre sonra birbirimize aşık olduğumuzu düşünmüştük
Aşk bence uğramamıştı bile yanımıza
Yağmamıştı aşk zerreleri üzerimize
Biz hep mutlu olduğumuzu düşünmüştük
Halbuki ne kadar çok kavga ederdik
Sonra unuturduk...
Hayal gücümüz genişlemişti
Hep mükemmel giden bir şey vardı ortada
Uzanırdık uçsuz bucaksız görünen çayırlara
Bilmezdik bir uçurum son verir yeşilliğe
Öğrendim o uçurumun yerini
Yeşilliğin bittiği yeri
İttirdim mutluluğu...
Artık bir saplantı olmuştu bende o
Mutlu olduğumu sanıyordum onun yanında
Aşıktı sözde bana...
Ne aşktı ama...
Mutluluğu dövmüştük birlikte
Kaç sevgili yapmıştı ki bunu acaba?
Yoksa biz tek miydik bu dünyada?
Hayal gücüm genişledi
Belkide yeni bir maceraya yelken açtım
Bir liman ararken
Bu aralar fırtınada savruldum
Canım acısada tek avuntum var
MUTLUYDUK!