Kelebek

Yanlış bir zamanda doğmuştu
Daha küçücük bir tırtıldı
Yeni bir umut büyütüyordu kendiyle birlikte
Çok uzun yolu vardı önünde
Aç kalmamalıydı
Kış günü yumurtasından çıkması onun suçu muydu?
Az biraz yaşadı ilk evresini
Tırtıl olmak zorlamıştı onu
Kısa bir zaman sonra örmeye başladı kozasını
Kışı çabuk ve kolay atlatır diye düşünmüştü
Halbuki içinde büyüttüğü umut
Onu daha çok ısıtmıştı
Onu daha çok hayata bağlamıştı
Ve gene hiç ummadığı bir anda çıkmıştı kozasından
Hep yanlış zamanı seçmişti
Rengarenk kanatlarını çırptı önce
Kendisinin büyüsüne kapılmıştı
Çirkin bir tırtıl iken
Bu kadar güzel bir kelebeğe döneceğini tahmin edememişti
Kanatlarını bir kez daha çırptı
Havanın soğuğuna aldırmadı
Uçmaya başladı rüzgarla birlikte
Umuduyla birlikte savrulmaya başladı rüzgarda
Uçup ilerlediğini düşünüyordu o
Ama tek yapabildiği acemice kanat çırpmaktı
Rüzgarın ritmine kapılmıştı
Bir ağaca çarptı ve durdu
Daha iyisini yapabilirim düşüncesine kapıldı
Ağacın en tepesine doğru tırmanmaya başladı yavaş yavaş
Kanatlarını tekrar rüzgara doğru açtı
Ve uçmaya başladı bu sefer
İçindeki umut ona ilham vermişti
Ama hep yanlış zamanları seçmişti
Yağmur bastırmıştı bir anda
Kanatlarına vurmaya başlamıştı damlalar
Yavaş yavaş düşmeye başlamıştı
Ömrünün sonuna geldiğinin farkında mıydı?
Farkında olsaydı inadına uçmaya çalışmazdı
Uçmak istedi yağmura rağmen
Yapamadı, yenik düştü
Kanatlarını hareket bile ettiremiyordu artık
Yağmur yağarken akıp gitmişti bütün umudu
Ölüyordu artık
Hep yanlış zamanların kelebeği olmuştu
Yağmur onun sonu olmuştu