Kızıl Ay - 10

Balkonun kapısı açık kalmış. Dışarıdan gelen soğukla ve sağanak yağmurun sesiyle uyandım. Ben yine çırılçıplak yatıyordum. Dün gece olanlar geldi bir anda aklıma ve geçen seferki gibi bir kabus olmasını diledim içimden. Sağıma döndüğümde yanımda, bana arkasını dönük bir halde kızıl saçlı biri yatıyordu ama Feray'ın saçları kahverengi değil miydi? Bu ortamda bulunan, kızıl saçlı benim bildiğim bir tek Oya vardı. Yanımdaki Oya mıydı? Oya? Hani şu ışık saçan Oya?

Biraz kalktım ve yüzünü görmeye çalıştım. Gerçekten de Oya yanımda yatıyordu ve çırılçıplaktı. Allah aşkına bana ne içiriyorsunuz böyle? En son hatırladığım Feray'ın bana kısmen tecavüz edişiydi. Oya nasıl oldu da buradaydı? Ben kendime hakim olmaya çalışsam bile bir yerlerden bir şekilde kanıma karışıyordu lanet şey. Yataktan çıktım duşa girdim. Belki hala kabus görüyorumdur diye önce soğuk suyu açtım. Soğuk su iyi geldi. Geceden kalma kafam tamamen açıldı. O sırada kapı sesi duyar gibi oldum. Apar topar çıktım duştan. Odaya girdiğimde yatakta kimse yoktu. Acaba halüsinasyon mu görüyordum? Giyinip hemen aşağıya indim. Acilen Feray'ı bulup ne olduğunu sormalıydım.

Ortalıkta hiç kimseyi göremiyordum. Koskoca şatonun içinde bir tane adam yoktu. Dün geceki kalabalık neredeydi? Daha demin odamda ki Oya nereye gitmişti? Sağa sola aptal aptal bakınırken duvardaki saat gözüme ilişti. Saat altı olmuştu. Bu saatte herkes nereye gitmiş olabilirdi? Hemen telefonuma sarıldım ve duvardaki saatin doğruluğunu kontrol ettim. Ben akşam altı oldu diye düşünmüştüm, çünkü hava o kadar kötü ki sabahın altısı olabileceği hiç aklıma gelmedi. Sabahın altısında kimseyi bulamıyor oluşum çok normal, muhtemelen herkes uyuyordur. Feray'ı arasam açmaz bu saatte. Muhtemelen o da uyuyordur zaten. Mutfağı bulup girdiğimde bir aşçı vardı içeride.

-Bir sade filtre kahve alabilir miyim?
-Tabi hemen yapıyorum. 
-Teşekkür ederim.
-Erken değil mi uyanmak için? Herkes uyuyor, kahvaltı servisi saat sekiz de başlayacak.
-Kafeine ihtiyacım var. Kahve istiyorum şuan. 

Beynimin biraz daha açılmaya ihtiyacı vardı. Ben olanı biteni bir türlü anlayamıyordum. Kahveyi alıp verandaya çıktım. Yeri delercesine yağan yağmuru dinlemek belki biraz sakinleştirirdi beni. Birinin akşamdan kalma masaları düzelttiğini gördüm ve yanına doğru gittim. Belki biraz ağzından laf alırım.

-Ne geceydi ama değil mi?
-Kalabalık bir geceydi. Herkes yattığından beri ortalığı toparlamaya çalışıyorum. Henüz bitmedi, kahvaltıya yetiştirmem lazım.
-Burada sürekli çalışıyor musunuz? Geleni gideni tanıyor musun?
-Hayır, pek tanımıyorum beyfendi ama burada çalışıyorum bir süredir.
-Feray'ı tanıyor musun? Gitti mi?
-Akşam sizi odanıza götüren bayanı mı soruyorsunuz? 
-Evet. Hangi odaya götürdü biliyor musun?
-Hayır bilmiyorum ama tutulan kayıtlara bakabilirim isterseniz.

110 kapı numaralı odada kaldığını öğrenir öğrenmez odaya gittim. Kapıyı yavaşça açtım. Feray hala yatıyordu ve o da çırılçıplaktı. Ne kadar ses yapmamaya çalışsam da içeriye girdiğimi fark etti. Biraz mahmur bir sesle,

-Neredeydin?
-Şey... Uyanınca kahve içmeye indim mutfağa.
-Bana getirmedin mi?
-Hiç aklıma gelmedi. Hemen gidip getireyim.

Yatağın köşesine oturmuştum ve Feray'a kahve almak için kalkmaya yeltendim. "Gitme şimdi boşver, ben seni içmek istiyorum." dedi ve kolumdan tutup beni kendine doğru çekti. "Dün gece bir harikaydın." dedikten sonra da dudaklarıma yapıştı. Feray'ı iki elimi kullanarak itmek istedim ama olmadı. Sülük gibi yapışıyor mübarek kadın. Onunla hiç bir şey yaşamak istemiyorum. Bana bunun sözünü vermişti. Ama sonra içimdeki erkek dürtülerine hakim olamadım. Bende karşılık verdim. Bir yandan onu delicesine öpüyordum bir yandan da olabildiğince hızlı soyunuyordum. Kemerimi çözüp pantolonumu çıkardı ve artık ayık kafayla bile onundum ya da o benimdi. İnanılmaz bir sabah ayılması yaşadım sayesinde. Sabah içtiğim kahveden çok daha iyi geldi yaşadığımız. Kan ter içinde kalmıştık ikimizde. Nefes nefese söndürmüştük ateşimizi. En sonunda yatağın bir tarafına o, bir tarafına ben savrulmuştum.